THE STORY of BOXZEN

Jessie (oprichter en hoofdtrainer) zag als jongeren yogadocent in 2016 al dat er bij zowel
meiden als jongens veel behoefte was aan rust, stilte, niks moeten, beweging en plezier. Er
was een snak en nieuwsgierigheid naar uitleg waarom en wat ademhaling is. Wat meditatie
en liggen op een matje zonder telefoon voor ze kon betekenen. Zij en Jessie waren zich erg
bewust van de maatschappelijke druk, social media, prestatie druk en de snelheid van alles
wat ze moesten en wilden onthouden.

​

Fear of missing out, niet kunnen overbrengen van gevoelens en gedachtes en whatsapp zorgde ervoor dat de jongeren zich konden gaan afsluiten voor écht verbinding en kwetsbaarheid.
In die tijd was Yoga iets wat de moeders, buurvrouwen of die caissière op de hoek deden.
Niet iets wat jongeren interesseerde of wilde leren kennen. Totdat het ze werd aangeboden
en zonder enige verplichting mochten ervaren wat het inhoudt.

​

De yogalessen werden speels, laagdrempelig, plezierig, serieus en nieuwsgierig makend aangeboden. Uit alle reacties kwam naar voren dat de jongeren van beide seksen super enthousiast waren. Het enige was dat het flink moeite koste om ze in de les erbij te krijgen omdat het woord yoga ze weerhield maar óók omdat de mannelijke gymdocenten letterlijk zeiden; ‘’ de meiden doen deze workshop en de jongens gaan met mij mee voetballen’’. Tja dan ben je bij mij aan het verkeerde adres, dus ik wilde dit omdenken. Na een paar nachtelang brainstormen kwam ik op het idee van inspanning en ontspanning omdat het mij allebei heel veel bracht en er enige kennis van had. Heerlijk om lekker in mijn eigen bubbel te duiken, naar binnen te keren en te mediteren maar ik ging/ga ook helemaal aan van flink sporten, actief bezig zijn en mezelf pushen meer te bereiken. Ik vind het belangrijk iets aan te bieden waar ik zelf ook plezier in heb en 100% sta achter dat wat het kan brengen.

Het concept/ de methode was geboren. Een belangrijk element wat ik er duidelijk in terug
wilde laten komen is YingYang, de mannelijke en vrouwlijke energie. Ik vond dat toen en nu
nog steeds een belangrijk onderwerp omdat er maar weinig weet is van de ‘zachte en harde
kant’ in ons. Vooral bij volwassen komt naar voren dat ze vroeger niet hebben geleerd wat
de mannelijke en vrouwlijke oftewel Jing Jang energie is en wat dat inhoudt voor zichzelf. Dit
is een basis die we missen of zelfs geen weet van is. Van hele grote waarde voor de
persoonlijke groei in relatie met jezelf, het leven en liefdes/vriendschapsverbindingen. en
belangrijk dat het geintergeerd wordt zodat er een gebalanceerd volwassen leven wordt geleid.

In het boek ‘over het mannelijke in het vrouwelijke en het vrouwelijke in het mannelijke’ van
auteur Karen Hamaker-Zondag heb ik stukken tekst gehaald wat precies beschrijft wat
JingJang en de theorie daarachter inhoudt.

 

Hier een korte toelichting; Yin en yang zijn samen een eenheid, een heelheid. Het symbool laat een donker en een licht veld zien, waarbij het donkere deel een lichtpunt in zich bevat en het lichtste deel een donker punt. Zo is het ook in de psyché van de mens; als man draag je ook yin in je en als vrouw draag je yang in je. De basis is het op een bewuste manier verbinden van het mannelijk en vrouwelijke in onszelf, ongeacht tot welk geslacht we behoren of welke seksuele voorkeur we hebben.

 

In een cultuur als de onze, die een ontwikkeling van vele eeuwen achter de rug heeft met en eenzijdige nadruk op mannelijke waarden zijn veel vrouwen mannelijk gedrag gaan vertonen of door mannenogen gaan kijken naar zichzelf. Maatschappelijk gezien heeft de vrouw nauwelijks of niet kunnen ontwikkelen en dat heeft grote gevolgen gehad. Doordat vrouwelijke waarden onderdrukt werden of als minderwaardig werden gezien, had dat als gevolg dat in de loop van de geschiedenis de vrouw daadwerkelijk als ‘minder’ werd gezien.
Parallel aan de onderwaardering van vrouwen hebben we in de loop van de geschiedenis
ook gezien dat mannen hun eigen innerlijke vrouwelijke kwaliteiten wantrouwenden, afwezen
en verdrongen waardoor mannelijke waarden steeds eenzijdiger dominant werden. Omdat
generatie na generatie vrouwen naar jang-mannelijke maatstaven hebben moetne leven, zijn
veel vrouwen het besef verloren van wat het betekent om vrouw te zijn. Heel gelijkdeilijk zijn
zij zichzelf ook vanuit het jang-standpunt gaan bekijken en beoordelen, en hebben een
zekere hardheid gekregen, vooral naar zichzelf toe. En daarbij dus ook naar onze kinderen
wat in de opvoeding en ontwikeling voor een scheve verhouding kan zorgen. Beide
geslachten hebben door deze ontwaarding van het vrouwlijke problemen gekregen die ze
zich vaak niet eens bewust zijn doordat vrijwel iedereen met hetzelfde type problemen te
maken heeft. Dat wat feitelijk problematisch is, wordt dan eigenlijk gewoon. Het is dus
gewoon geworden dat vrouwen zichzelf gingen meten naar jang-maatstaven, terwijl het
werkelijke probleem is dat vrouwen eigenlijk opnieuw moeten gaan ontdekken wat het
betkent om vrouw te zijn (en daar ook trots op en blij mee te zijn). Mannen hebben weinig of
geen steun gehad om hun gevoelens te ontwikkelen en te uiten en veel mannen hebben
nooit de grote kracht van vrouwelijke intiutie in henzelf durven ervaren en waarderen. Anno
2022 komt dit steeds duidelijker naar boven en voren in de maatschappij en is er een soort
van zoektocht ingezet.

Beide geslachten ervaren het gemis van iets dat ze niet kunnen benoemen, ervaren ergens
een ‘honger’ een verlangen, een onvrede of onrust op de achtergrond zonder precies te
weten waarmee die samenhangt. Die onrust maakt zoekend, maar dat zoeken gaat vaak
eerst in de reichting van juist datgene wat samenhangt met eenzijdige mannelijke waarden in
onze maatschappij: méér willen presteren, béter zijn dan anderen, méér geld/macht/status
en focus op het materiele om letterlijk dat gat op te vullen. Daarbij worden de impulsen en
emoties versterkt waardoor er sneller wordt overgegaan in agressieve fysieke
‘communicatie’. Vechten en strijden om dat ‘rare’ gevoel te proberen te onderdrukken of
vergeten. Vrouwen hebben daarbij de neiging om in een houding van perfectionisme te schieten en te
laten zien dat ze sterk zijn, zonder dat ze zich innerlijk ook daadwerkelijk sterk vóelen.
Zonder een innerlijke balans tussen yin en yang, vrouwelijk en mannelijk, is evenwicht en rust
in de buitenwereld onbereikbaar, en wanneer we in ons leven, in ons werk en in de
maatschappij teveel van één zijn, zijn we uit evenwicht. De ermee samenhangende
eenzijdigheid is een remmende factor in wérkelijke groe en kan ons steeds weer doen
terugvallen omdat we innerlijk te weinig vaste grond onder de voeten hebben.
Alleen als man en vrouw dat proces en de persoonlijke ontwikkeling met zichzelf aangaan
kunnen ze helder en krachtig reageren op dat wat buiten hen is. Als de innnerlijke balans
wordt gevonden kan er worden bijgedragen aan het bouwen van een nieuwe maatschappij
waarin de relatie tot onszelf zorgt voor een evenwichtig communiceren én handelen.